θερμική διάχυση

Ένα φαινόμενο διαφορετικό από τη συνηθισμένη αμοιβαία διάχυση και εξαιρετικά σύνθετο, που παρουσιάζεται όταν υπάρχει μια βαθμίδα θερμοκρασίας (σταθερή και διαφορετική τιμή θερμοκρασίας σε δύο ξεχωριστές περιοχές) μέσα σε έναν σωλήνα που περιέχει αέριο ομογενές μείγμα. Αν αυτές οι περιοχές είναι το επάνω και το κάτω τοίχωμα του σωλήνα, τότε το αποτέλεσμα της θ.δ. θα είναι ο μερικός διαχωρισμός του μείγματος. Έτσι, σε περίπτωση που η θερμοκρασία του επάνω τοιχώματος είναι η υψηλότερη, τότε πάνω στο τοίχωμα αυτό πλεονάζουν τα ελαφρά μόρια του μείγματος, ενώ στο κάτω τα πιο βαρέα. Τη διαφορά συγκεντρώσεων που προκύπτει, τείνει να εξισορροπήσει η συνήθης διάχυση. Το τελικό αποτέλεσμα είναι συνάρτηση και των δύο αυτών μηχανισμών. Ενδεικτικό της πολυπλοκότητας του φαινομένου είναι το γεγονός ότι προβλέφθηκε θεωρητικά το 1911.